çifti onların günlük rutin devam Mayıs 1925 yılına kadar, ne zaman Uyeno zamanki trende bir akşam üzerinde dönmedi. Profesör o gün üniversitede felç geçirmişti. O öldü ve onun arkadaşı bekliyordu nerede tren istasyonuna dönmedi.
Hachiko efendisinin ölümünden sonra uzağa verildi, ama o rutin eski evde tekrar tekrar gösteren, kaçtı. Süre sonra, Hachi görünüşe Profesör Uyeno artık evde yaşadığını fark etti. Yani o daha önce onu pek çok kez eşlik eden nereye tren istasyonunda efendisinin aramaya gitti. Uyeno geri dönmesi için, her gün, Hachiko bekledi. Ve her gün o istasyondaki taşıt arasındaki arkadaşı görmedim.
Hachiko diğer taşıt dikkatini çekti oldu tren istasyonunda daimi. Shibuya tren istasyonuna uğrak insanların çoğu her gün birlikte Hachi'yi ve Profesör Uyeno görmüştü. Hachiko ölü master için nöbeti bekledi olduğunu fark, kalpleri dokundu. Onlar Hachiko davranır ve onun bekleme sırasında onu beslemek için yiyecek getirdi.
Hachiko olağanüstü sadakat Haberler sonunda Tokyo dışında yolunda yapılan ve o Japonya'da bir ikonik figür haline gelmişti. Heykeltıraş Ando TERU tarafından sahte Hachiko heykeli Hachiko yaklaşık 10 yıldır her gün efendisinin dönüşünü bekleyen olmuştu 1934, tren istasyonunda inşa edilmiştir. Bu süre zarfında, o uyuz aşağı gelmişti, çok sayıda sokak Mongrels ve sözleşmeli solucanlan savuşturmayı bildi. O karşılaşılan zorluklara rağmen, onun beklemeye devam
8 Mart 1935 tarihinde, Hachiko Uyeno eve gelmesini o her gün bekleyen bir on yıl geçirdiği noktada ölmek konan [kaynak.: Tribune]. Onun kemikleri önümüzdeki efendisinin mezarına gömüldü.
Hachiko ölümü kavmine yas içindeydi. Japonya İkinci Dünya Savaşı'na girdi ve tüm metallerin değerli hale geldikçe, ancak, duygusallık pratiklik yol verdi. Hachiko heykeli kendi kaide kaldırılır ve Nisan 1944
silah olarak kullanılmak üzere erimiş
Savaştan sonra, Tokyo sakinleri bir grup Ando Takeshi, özgün heykel heykeltıraş oğlu bir yedek oluşturmak için görevlendirdi . 1948 yılında dikilmiş ve bugün tren istasyonunda oturur.
Cheri Sicard o Shibuya istasyonunda bu heykelin karşılaştığımız bir adamın yazdığı Gezi yazarı. " benim son ziyaretim sıras